Bu dünyada hər nə varsa

Öz ahəngindədi.

Səs var damar rəngindədi

Ha kəs heç nə çıxmır.

Vallah,Allah adamı yıxmır

Özü özünü yıxmasa.

Bədənin ritmini

Ruhdur tutan.

Ruhunu unudan

Ahəngini itirəndi

İtirənlər vitrin- vitrindi

Bu dükan dünyada.

Özünü itirir ahəngindən çıxanda adam.

İtirənlər qazananların vecinə də deyil

Və bil,

Adam adamdan qopanda başlayır

Bu dünyanın ahənginin döş ağrısı.

Süd də vermir körpə sevgimizə həyat!

Ahəng pozulanda yayda yağış,

Qışda isti yandırır adamı!

Yıxılan birinə ayaq olmağım cəhənnəmə,

Dayaq ola bilmirəmsə,

Götürün adımın üstündən insan adını.