Əbülfət Mədətoğlu : - Bir ovuc buludun şeir
Gözümün önündə bir ovuc bulud,
Pərdə tək sərilib bəbəklərimə...
Hərdən qığılcım da oynayır, sanki -
Arılar tələsir pətəklərinə..!
Nə qədər sıxsam da kipriklərimi,
Ovcumla ovsam da dammır o bulud!..
Mən öz gözlərimlə dərdiklərimi -
Tanımır adam tək, qanmır o bulud!
Bükülür fikrimdə yolların qəddi,
Ağ işıq kimidi sonuncu umud!..
Əlimi açıram, Ya ONUN cəddi -
Bəlkə sən deyəsən, yağa o bulud!..
...Ümid yerim də sən, güvənc yerim də
Allaha çatmayan əlim SƏNDƏDİ!
Tək bircə dilək var bax, bu şerimdə -
Sən də de, əllərin . de ki, məndədi!