Kamalə Abiyeva : - Bir uşaq boylandı xatirələrdən.
Qayıtdım yenə də uşaqlığıma,
Xəyalım o ötən illərə döndü
. Babamın kənd evi düşdü yadıma
Könlümdə gör neçə xatirə dindi.
Yadıma düşdükcə ötən günlərim
Özüm də kövrəldim, xatirələr də.
Yadıma salaraq ötən günləri
Bir uşaq boylandı xatirələrdən
. Yasəmən ağacı, zanbaq kolları,
Həyəti bəzəyən qamaqçiçəyi.
O kəndin palçıqlı, daşlı yolları
Sandım ki, hələ də məni gözləyir.
Getdim mən o kəndə, getdim yenə də,
Necə doğma idi cığır da, iz də
. Bir həsrət asıldı kipriklərimdən,
Sanki kövrəlmişdi kənd evimiz də.
Bir gəlini gördüm bulaq başında,
Gülümsər gözləri necə tanışdı.
Sandım uşaqlığım durub qarşımda
O gözlər bir anda nələr danışdı...
Nənəmdən xəlvətcə kal meyvələri
Necə dərməyimiz yadıma düşdü.
Yığıb donumuzun ətəklərinə
Gizli yeməyimiz yadıma düşdü.
Gəzərdik bağları tutub əl-ələ,
Güllərin ətrini birgə duyardıq.
Hərdən xınagülü yığıb həvəslə
Təzə gəlinlərtək xına qoyardıq.
Unudub illəri, özüm özümü
Elə uşaq olmaq istədim ki, mən.CopyCtrl+C
Şirin bir duyğuyla yumdum gözümü
Gizlənqaç oynamaq keçdi könlümdən.
Yadıma düşdükcə ötən günlərim,
Özüm də kövrəldim, xatirələr də.
Yadıma salaraq ötən günləri
Bir uşaq boylandı xatirələrdən.