Əlizadə Nuridən İKİ ŞEİR
Allah, bu nə oynamaqdı?
Aşığa bax, gözü göynən
Barmağı saznan oynayır.
Üstünü çırpan bir uşaq
Oturub toznan oynayır...
Bu şərabdı, ya eşq camı?
Çıx qarşıla bu edamı...
Boğulmaqdan qorxur hamı-
Hamı dayaznan oynayır.
Bu ömürdü, ya səfərdi?
Darıxıram, çağır dərdi.
O nəğmə nə bəxtəvərdi-
Bir gözəl qıznan oynayır...
Yol dayandı... dayan, adam,
Sənin deyil o yan, adam.
Bəxtiylə oynayan adam
Elə bil köznən oynayır.
Hara gedim, hara haqdı?
Mən axsağam, yol ağsaqdı?
Allah, bu nə oynamaqdı-
Göz yaşı göznən oyn
Səhra kimi yaşadım...
Gətirdiyin havadan,
Son dəfə udum, ölüm.
Sən baxınca ölmərəm-
Gözlərini yum, ölüm.
O nəğməni oxuma-
Qar yağacaq yuxuma...
Mən boyda bir toxuma
Olarsanmı şum, ölüm?
Sinəm tutmur ahları,
Çağır o sabahları.
Soyundum günahları-
Özümü yudum... ölüm.
Uçmağa bir qanad qoy,
Mənə güc qoy, inad qoy.
Bu dərdimə bir ad qoy-
Ölüm, Qorqudum, ölüm..
.
Qoy, özümə daş atım,
Qurumaz bu yaş adım.
...Səhra ömrü yaşadım-
İndi də qum-qum ölüm...