Xanım İsmayılqızı : - Qoşqarıma ithaf.

(Qardaşlı olmaq nə gözəl imiş...)
Bir adam yığışıb getdi,
Qulaqdan səsi çəkildi.
Üzümə sığal çəkərək,
Qəfil nəfəsi çəkildi.
Ürəyimdə ağı səsi,
Gözlərimdə yaş oynadı.
Fələyin bu nəğməsinə
Bu dəfə qardaş oynadı.
Ayaqları bu ocaqdan,
Ruhu öz canından qaçdı.
Tutub saxlaya bilmədim,
Yüyürüb yanımdan qaçdı.
Ürəyinin son zərbəsi
Vuraraq bəmdə tükəndi.
Ruhu ilə can savaşı
Bitərək qəmdə tükəndi.
X.İ. 2010.