Kəmaləddin Qədim -BURDAN AYRILIQ KEÇİB...

Ədəbiyyat 08:00 / 08.12.2025 Baxış sayı: 229

 

 

Bu yerin tənhası tək,

təki kimi tək yoxdu,

Çiçəyinin üstündə

arı var, pətək yoxdu.

 

Yapışmağa bir yaxa,

tutmağa ətək yoxdu

Burdan ayrılıq keçib...

Nə gündədi ev-eşik,

 

nə gündədi çöl-bayır,

Keçib sən saydığından,

fələk saydığın sayır.

Ürək xaraba qalıb,

 

üstdə bayquş ulayır

Burdan ayrılıq keçib...

Həyətdəki quyunun

yaman bulanıb suyu,

Bağlı qapının üstdə

hörümçək tor toxuyur.

 

Dörd yan sarılıq tutub,

dörd yan payız qoxuyur

Burdan ayrılıq keçib...

Çox da ki ocaq sönüb,

kül altda közü qalıb,

İtibdi al-əlvanı

rənglərin bozu qalıb.

 

Başda dumanı, bir də

udmağa tozu qalıb

Burdan ayrılıq keçib...

Yolçusunu itirib

 

arzuların yolları,

Elə uzalı qalıb

istəklərin qolları.

Bardaş qurub dərd- qoca,

yanında həsrət- qarı

Burdan ayrılıq keçib...