Emin Piri : - SƏN, MƏN VƏ PİANİNO

Boyatlamış dərdlərin var,
boyat, köhnə dərdlərin.
Adam da sadiq olar-
dərdlərinə, dərdlərinə?!
Əl atıb qoparsam
ürəyindən kədərini.
Görərsənmi-
əllərimi, əllərimi?!
Dəcəl barmaqların var,
dəcəl barmaqların.
Pianinonun dillərində
yandıracaq yalnızlığın işığını.
Söndürsəm “min illik” alovunu-
elə pianinonun dilləri üstdə
elə pianinonun qucağında,
qucağında.
Sevərsənmi-
günahımı, günahımı?!
Bir qızımız olar
gözləri qəhvəyi gülən-
elə sənin kimi.
Qoşulub ona gülə-gülə
saçlarımı yolarsanmı,
Yolarsanmı?!
Alın yazımın qalan vərəqlərini
qoydum dizinə sənin.
Kimi istəsən sil alnımdan,
yaz öz adını.
Yazarsanmı adını,
yazarsanmı?!
Sənsiz-
Oyuncağı əlindən alınmış uşaq kimiyəm.
Çağırsam ki, gəl-
sevindir bu saqqallı uşağı-
Gələrsənmi,
Gələrsənmi?!