Xanım İsmayılqızından İKİ ŞEİR
***
Ağ dumanın içində
Ağ atlı görünür hər gün.
Ağ atlı, ağ qanadlı...
Ağ libasda neçə vaxtdı
Əl edirəm Ağ atlıya...
Məni də gör.
Bax, sənintək
Bu ağaran saçımla,
Köhnə ağrım-acımla,
Səni salamlayıram.
Yaxamı da sökmüşəm,
Ayaqlarım da yalındı...
Bu, həmişəki halımdı...
Mənə də bax,
Məni də seç,
Məni də al tərkinə,
Ağ atlı.
Ağ libasın içində
Qarışım Ağ dumana...
***
Batan, saman çöpü axtarar,
Əlinə nə düşsə buraxmaz.
Boğulanın yaşamaq eşqi,
Yırtıcıdır, heç nəyə baxmaz.
Həyat ilə ölüm körpüsü,
Çox uzundu, məsafəsi az.
Bura yolu düşən adamın,
Saatı bol, dəqiqəsi az.
Bəlkə də o anda bilinir,
Sevinc ilə kədərin fərqi.
Ömrü ipdən asılan bilər,
Ayaq ilə əllərin fərqin.
Allahını tanımayan da,
Dua edər azadlıq üçün.
Ölümünün üzünü görən,
Axtaracaq Tanrının gücün.
Bu həyat bir möcüzə imiş,
Sən ölümü dadandan soruş.
Bir nəfəsin nə olduğunu,
Öz içində batandan soruş.
2012