Şakir Xanhüseyn - DÖRD ŞEİR rubrikamda

Ədəbiyyat 15:32 / 10.12.2025 Baxış sayı: 487

 

***

səslənirəm, sükutun özüyəm,

yerüzündə

göyüzündən qalma

bir parça buludun özüyəm...

bir budaqda bir yarpağa-

sanki yavaş-yavaş solan üzümə baxıb

dolan gözümü sıxıram ayaqlarım islanır,

ürəyimdə ümidlərim paslanır...

irəli uzanmış

dilənçi əlinə bir salam qoyub

gülümsəyən heç kimi görmədim...

çoxunun əynində artıq

yoxsuzluq(bəlkə yoxsulluq? ) bütün çılpaqlığıyla nəzərə çarpır,

zülmətlər bütün aydınlığıyla...

əksəriyyət yoxun üzü qara olsun deyib

keçir, sadəcə, üzünün ağıyla...

***

Namərdə dil versən bir söz söyləyib,

dilinin üstündə od qalayacaq.

Əgər ocağına od verər olsan,

əlinin üstündə od qalayacaq;

Bir yaxşılıq elə və dayan gendə,

belə keçib getmiş dünənki gün də...

Özünü azca boş göstərdiyində

dolunun üstündə od qalayacaq,

O ki ad çıxarıb xəbislik ilə,

nə salamla işi, nə əleyk ilə;

Əl çəkməz bir dəfə yandırmaq ilə,

külünün üstündə od qalayacaq...

***

evli evsizliyini düşünür,

onu gah isti tər basır,

gah üşüm-üşüm üşüyür...

suya həsrət suçu

gözlərindən arx çəkib həyətindəki

bir-iki ağacın dibinə...

ocaqçı əsir soyuqdan,

qaladığı odun istisindən yararlanmaq

haram buyrulub ona.

özünü dəyişə bilməz,

damğa vurulub alnına...

balın dadı acıdımı, şirindimi bilmir

arıçı;

könlü şan-şandı...

dərzi, ömrünü qayçılayır

əyin-baş biçə-biçə ona-buna;

bu faciəxanaya

kim belə ad qoyub:

komedixana?!.

***

harda olur-olsun varam sevgiyə!

dedin mən dinlədim,

deyim sən dinlə:

yayılır ətrafa gözlərindən nur,

üzündə sayrışır işıq

eşqinlə!

hər qəlbdə, ürəkdə

var küskünlük də,

mən də var deyirəm, bəs sən?..

gözündən

minillik bir kədər boylanır bəzən...

harda olur-olsun varam sevgiyə

deyirsən,

ruhundan qopan sədadı...

bir əlin isti, qaynar,

bir əlin buz kimi soyuq sudadı;

bu nə ikilikdi?

mən bilmirəm ki;

var isə de mənə, sənin bildiyin...

gah çökür bir gecə gündüzün üstə,

birdən suya dönür gah da ürəyin...

bir səs eşitməyə aç qulağını,

bəlkə bir xoş sözə ac qulağını...

mən səni, sən məni-

sakitcə dinləyək bir-birimizi,

daha bağıraraq, qışqıraraq yox...

altında gül bitsin ayağımızın,

daha tikan, pıtraq yox...