Sənə çətin gəlir unutmaq məni,

Gözünün ilk ovu,nübarı mənəm.

Yalandan ağlama başqa ad çəkib,

Hələ də könlünün qübarı mənəm..

Adım əzbər oldu neçə aşığa,

Qorxmadan qanımı qoydum qaşığa,

Səni mən gətirdim bu yaraşığa,

Ömrünün-gününün memarı mənəm.

Belə ki, öyrəşib könül xoşluğa,

Atma addımını çaşıb boşluğa,

Ad tapa bilmirsən bu sərxoşluğa,

Xumar gözlərinin xumarı mənəm.

O səs qulağında mənim səsimdir,

O səsdən ürəyin əsim-əsimdir,

Saçında oynayan meh nəfəsimdir,

Qara tellərinin tumarı mənəm.

Dikəlməz gözündə saraylar çökən..

Könüllər qanadan,ürəklər sökən..

Yayın istisində zəhləni tökən,

Başına dolanan o arı mənəm..

Hər gün ürəyində yara keçərsən,

Ağappaq yolları qara keçərsən,

Sən məndən adlayıb hara keçərsən,

O hasar,o divar,o barı mənəm.

Qopar bu nəğmədən qopar sən,məni...

Gözündə-könlündə apar,sən məni,

Harda arzulasan taparsan məni,

Bütün Azərbaycan diyarı mənəm.