TÜRK OĞLU TÜRKƏM MƏN -İslam Türkay

Salam,ey mankurt qardaşlar,
Qoyunlaşan Qurd qardaşlar.
Atın keçə papaqları,
Qulaq asın bir an barı:
Göydən gəlib əslim ,soyum,
Mənəm,türk oğlu türkəm mən.
Günəş –mayam.bulud-suyum,
Mənəm,türk oğlu türkəm mən.
Atam—Tanrı, Anam—Bozqurt
Min adım var,yerim-min yurt.
Tatar,türkman,kırğız,başkırt,
Mənəm,türk oğlu türkəm mən.
Bölüyündən uzaq olan,
Öz içində yasaq olan,
Təklənib yalquzaq olan
Mənəm,türk oğlu türkəm mən.
Toprak-- bizə vətən,ana-
Düşübdür min bir dastana.
Gündoğandan –Günbatana
Saran* türkoğlu türkəm mən! (*- tutan)
Qürbət bildim bu aləmi,
Sevdim onu ustad kimi.
Zamanı minib at kimi
Yoran türk oğlu türkəm mən!
Bir vaxt arzuma çatmışdım,
Cəngin daşını atmışdım.
Fil qulağında yatmışdım,
Duran* türk oğlu türkəm mən! (*oyanan)
Yadlaşıbdır bu kənd o kənd,
Altay,Təbriz,Kərkük,Dərbənd.
Parça-parça, böylə, bənd-bənd--
Viran türk oğlu türkəm mən!
Salam,ey mankurt qardaşlar,
Qoyunlaşan qurt qardaşlar,
Atın keçə papaqları
Tanıyın bu dostu,yarı.
Bölünşə də bir elimiz,
Yaşayır Tanrı dilimiz.
Açaq,açaq gözümüzü,
Tanıyaq öz-özümüzü--
Deyək: türk oğlu türkəm mən!
1989