Kəmalə Abiyeva : -BİR TƏNHA QADIN DARIXAR
Boylanıb illərin uzaqlığına
bir qadın özünə təsəlli arar.
Donar xatirələr soyuqluğunda
qar kimi üstünə yağar hər nə var .
Qar kimi üstünə yağar hər nə var,
hardasa bir tənha qadın darıxar .
Dərdli arzuların göz yaşlarında
ürəyi boğular, özü boğular.
Ürəyi boğular, özü boğular,
aldanar qapının tıqqıltısına.
Ümidi asılar yanaqlarından
qarışar yağışın pıçıltısına.
Qarışar yağışın pıçıltısına ,
bir qadın yağışla darayar saçın.
Dönər yalnızlığın hayqırtısına
hardasa , hardasa darıxan qadın.
Hardasa,hardasa darıxan qadın
kaşkilər əlində çarəsizləşər.
Darıxan qadının ümidi adam,
bir gediş, bir mesaj, bir zəng də yetər...