Aysel Əlizadənin ŞEİRLƏRİ
DOĞULACAQ QADIN
Məndən sonra doğulacaq qadın
Ruhumu vəsiyyət edirəm sənə.
Gələn bütün kişiləri,şeirlərimi,
Bir də sevgimi vəsiyyət edirəm.
Sevilməyini istəyirəm,
Məni düşün bu şeirimi oxuyarkən,bizi düşün.
Dünyanın ən xoşbəxti ol,
ən bədbəxti də mənim kimi.
Hərdən qəlbini rahat burax,
Hərdən də günah işlət.
Səndən öncə bir şair qadın vardı
Bir az məsum, bir az günahkardı.
Bir adi qadın vardı, bir dəlisov qadın...
Bütün qadınlar o idi.
Coşqun yaşardı, sakit yaşardı.
Sevgiləri, ayrılıqları vardı.
Ən gözəl kişiləri
ən pis qadınlara bağışlayardı.
Bir qadın vardı
Bir tərəfi sevgi qoxardı,
Bir tərəfi yalqızlıq olardı...
...Sənə kədərimi vəsiyyət edirəm.
Bilirəm kədər yaraşacaq sənə,
Gözlərin havaya dikiləcək,
Havanın rəngsizliyində
Daha kədərli görünəcək.
Sənə sevincimi vəsiyyət edirəm
Bilirəm,sevinc yaraşacaq sənə,
gözəlləşəcəksən.
Sən gülüncə o xoşbəxt olacaq.
Sevinclə kədərin dostlaşacaq
Hər yerdə ikisi də yanında olacaq.
Onlardan başqa kimsəyə güvənmə,
Kimsəyə.
Unutma,heç vaxt yerlər unutmayacaq səni,
Unutsa yollar unudacaq.
Məndən sonra doğulacaq qadın,
yerimi sənə verirəm.
qadın olmağı bacarsan
səni şeirlərim ağladacaq.
Ruhuma kövrələcən,
Sükutumu istəyəcən,səs-küyümü də.
Heyif,oturub üz-üzə
Şərab içmədik səninlə,dərdləşmədik.
Heyf ondan danışmadıq,
Sevərsən,
Qorxmazsan sevərsən onu.
Bu bir həyat qanunu,sadəcə sevərsən.
Çox görmə özünə bunu.
Bu acı deyil,bir həyat düzənidi,
sevməsən pozarsan.
Öpürəm səni,qoru özünü.
Özündən sonrakı qadın üçün qoru.
MƏHBUS
Cinsim ağrıyır, anlayırsan? Cinsim ağrıyır.
Mutlu ol, qadın!
Cümlələrində dibsiz tənhalıq
çarəsiz qadınlıq
yetim azadlıq görmək istəmirəm.
Bir şeyə əminəm.
Yaxşı sevgili azadlığını əlindən almır adamın
Yaxşı sevgili azadlığına azadlıq verir.
Yaxşı sevgili yaxşı rəhbər kimidir,
özüylə demokratiya gətirir.
Sən onun xalqısan-
Azad, xoşbəxt görmək istəyir.
Yaxşı sevgili bütün varlığıyla
“xalqına” xidmət (kömək) edir.
O gələndə sən rahat olursan
gizlənməyə gərək duymursan.
Sənin həyatında onun
gəlmədiyini görürəm,
- yaxşı sevgili arzulayıram.
Dəmir ledini xatırlayıram.
Dəmir – zad deyiləm,
sadəcə, qadınam – deyib, ağlamışdı.
Üzrlü say, “ siz” lə yaza bilmirəm
İndi çox doğma gəlirsən…
PAYIZ GƏLDİ
Payız gəldi.
Yavaş-yavaş üşütdü bizi
Xəzan yenə oxşadı gözümüzü
Sən indi harda isinirsən?
Payız gəldi.
Yağış yenə itirir izi
Sən indi harda özünsən?
Mən meşələrdə
tənha, quru agaclara
kürkünü geydirən biriyəm,
Mən indi özüm ağac kimiyəm,
üşüsəm, kürkünü verərsənmi?
Yağışlarda kövrəlirəm,
kövrəlsəm, ovutmağa gələrsənmi?
Təbiətin saçları tökülür
torpaq saçları öpür
Təbiət ölüb-dirilir...
Hökmünü dəyişmir zaman
Yenə pəncərəmdə damcıları sayıram
Sən aynanın uzağında qalırsan
Mən hər payız
yalnız Səni gözləyirəm
Sən hər payız gəlmirsən.
Yay bitdi...
Əllərim yenə üzümü örtdü.
Payız gəldi, getdi...
Görünməyən ay işığı
Səni azadlığa buraxıram
İçində yaşamaq istədiyin
qadınlara get.
Təki yaşa!
Dərimin qoxusunu sev
Sənə toxunuşumu sev
yad tutqularda…
Ayın ağacın arxasındakı işığında
Arzuladığın hər qadında
həm də məni sev.
Mənə doyub gəl
Bədənini heç yerdə qoyub gəlmə
Mənə gələndə başqa yataqlarda
hər şeyi soyunub gəl!
Qısqancığım səni
gözəl qadına qıymağa yetər.
qısqanclığım buna dözər…
İnsanları sevib gəl.
Bircə, qolunda zəncir gətirmə.
Tanrılardan od oğurla
Qadınlardan dad oğurla gəl.
Mənə gələndə köləlik gətirmə.
Sevişdiyin hər qadınla
bir qucaq adamla.
Çevriliş
Adını bilmədiyim,
üzünü görmədiyim tanışım,
bu dünyanın bir qarışı gərəkdi mənə.
Bir qarış yer göstər dayanım. Havadayam.
Bir də yol ayrıcındayam
Durmadan ağrıyan başdan,
yaş üstünə yaşdan
birbaşa sənə aparan yol olmalı,
yoxsa nəyə yarıyır bu yaş, bu baş…
Üzünü görmədiyim tanış,
misraları pillə – pillə qalxsammı,
pillə-pillə ensəmmi sənə gələrəm?..
Bir görüş olmalı əlbət,
bir dönüş,
bir dönüş olmalı…
Gecikən adamlara
Mən intihar edəndə sən yoldaydın
gəlirdin…
Ayaq səslərini duya-duya
boğazıma ip salırdım.
Tarixi oya-oya
Özümə yer qazırdım.
Dəm qazı otağıma dolurdu
İlk dəfə rahat nəfəs alırdım.
sən gəlirdin, yoldaydın
Bu dəfə sağalmaq üçün yox
Ölmək üçün içirdim.
Sənin addımların, addımların…
atıldım havadan,
asıldım tavandan,
ölümü qucaqladım
eh…sən hələ yoldaydın…
Bu da mən
Ağlaya bilməyəcəm, bağışla,
su dövrü deyil.
Quru bir səhracayam, alqışla!
Sən güclü nəsnələri sevirdin.
İstər adamlar,
İstər anlamlar olsun
Susuzluğa dözən torpağı
Öləninə ağı
deməyən qadınları sevirdin…
Alqışla,
Dözürəm!
Ehtiras
Qolların
ağacların yağışa uzanan,
Günəşə dartınan,
Tanrıya açılan budaqları.
Bəlkə deyil vətən Edem bağı.
Ancaq Sən
Adəmnən çox Alma kimisən
dadında həm sevgi, həm günah…
Məni bağışla, Tanrı!
Məni bağışla, İlahi!
Hər ağacda bağışla.
Ordasansa qarşıla,
Yoxsansa, qarışma.
Cənnətə uçuram, sus.
DARIXDIM
Sən bilmədin harda, necə darıxdım
Bədənimi sıxıb küncə darıxdım
Saatları basdım sənsiz bağrıma
Yoxluğunu bircə-bircə darıxdım
Gülüşümün yalanında darıxdım
Gerçəyimin dalanında darıxdım
Hava kimi doldu ülvi duyğular
Nəfəs-nəfəs boğulanda darıxdım
Sirlərimin dözümündə darıxdım
İllərimin düzümündə darıxdım
Bir-birinə dolaşıb düyünlənən
Günlərimin çözümündə darıxdım.