Tənha qadınların ən yaxın dostudur göz yaşı, kədər.

Bəzən səbəbsiz ağlayıb

səbəbsiz gülərlər.

Bir də gördün ayna qarşısında şıdırğı leysan gedər,

qıpqırmızı günəş doğar gözlərinə yuxusuzluqdan.

Ya da bənizi ağappaq ağarmış ay baxar üzünə məhzun məhzun

pəncərədəki mavi tülün arxasından.

hərdən möcüzə olsa,

sapsarı günəşi görsə təbəssüm qonar dodağının bir küncünə,

"gün hayandan çıxıb"- deyə...

O üzdən məndən sorsan- "hansı fəsili çox sevirsən",

düşünmədən bircə kəlmə deyərəm.

Payızı...

Məni hamıdan yaxşı anladığı üçün...

Bir gün anladım ki

Bir gün anladım ki, şeirlər sənə,

qiymətli sözləri sənə seçmişəm.

Bir gün anladım ki, sənin uğruna

nə qədər toz-torpaq, nə qədər daşlı,

tikanlı yolları neçə minillik

nəmli otağımda səssiz keçmişəm.

Bütün ağrıları, bütün dərdləri

xəbərin olmadan tənhalığımda

doldurub könlümün qəm badəsinə

səninlə xoş günə sənsiz içmişəm.

Bir gün anladım ki mən bambaşqayam.

Dolmuşam, daşıram, mən dağılıram.

Sığmıram içimə...

Bir gün anladım ki qopub düşmüşəm,

saralmış, xallanmış xəzəl olmuşam.

Anladım, anladım elə sən demə

xəzəl olmaq üçün mən doğulmuşam.

Sən demə sevirəm xəzəl baxtımı,

sən demə sevirəm payız evimi,

qarı, yağışları, dəli küləyi,

içimdə nə varsa uçub dağılan

bütün xarabalıq, kədəri, qəmi,

xəzəldən qurulmuş xəzəl taxtımı.

Səssizcə götürüb payız dərdimi

beləcə ayrıldım öz budağımdan...

Danışıb bitmişəm, susuram indi,

nağılım da bitib, yox danışmağa.

Yığmışam köçümü sürgün fəsiləm,

daha çıxım gedim unudulmağa!..

Ən uzun gedilən yoldusa əgər

onun da sonu var hardasa bitən,

hər şey gözəl olur bitsə dadında.

Sənlə davam bitib, işim Tanrıyla,

tutub yaxasından sorğulayacam,

yazımın soyuğun, yayımın qarın,

bütün çıxıb gedən, unudanların.

Tanrı, bu payızı gəl çək üstümdən, tumurcuqlamışam avqust ayında...

Bizi vaxtsız tərk edib gedən dostlarıma elegiya

Mən də bir gün bax beləcə səssiz-səmirsiz gedə bilərəm.

Sahibsiz qalan profilimə baş sağlıqları yazılar

ölümümə "üzülən" dostlar tərəfindən,

mən görürəmmiş,

oxuyurammış kimi...

Gülümsəyər dodağımın sağ küncü,

gözümdən süzülər son damcı gülüşümün üstünə,

-"sağlığında kor Fatma, öləndə badam gözlü canım"...

Nə yerim Fəxri xiyaban olar,

nə dəfnimdə çıxış edər orkestr!

Nə də odlu-alovlu nitq söyləyər qalstuklu adamlar...

Sağlığımda bəyənmədiyim molla

vəfalı it kimi kəsdirər başımın üstünü!

O da mənasını anlamadığı ərəb sözlərinin sayəsində

cibinə girəcək 100 manatı

hara xərləyəciyinin sevincində!

Buz kəsən vücudum

canını dişinə tutub son dəfə

qoyub getdiyim dünyanı seyr etmək üçün

gözlərimi dilə tutar...

Ehhh!

Ağlasa anam ağlar,

anamdan başqası yalan ağlar!

Salam təzə evim...

Yalan dünyadan haqq olan dünyaya gəlişim mübarək!..

Darıxanda söylə

Biraz narın çisəyə, biraz həzin yağışa,

darıxanda dərdini pıçılda buludlara.

Görsən islanmamışam, bəlkə də duymamışam,

mütləq ki, gətirəcək, söylə gur leysanlara.

Mən gülü çox sevirəm, hələ çöl çiçəklərin,

hələ çobanyastığın, ağappaq ləçəklərin.

Xallı "fatma ananın", bəzəkli böcəklərin

içində axtaracam, söylə baldırğanlara.

Qabağına nə çıxdı, söylə nəyə inansan,

dumduru şehə batsan, sümüyəcən islansan.

Əlin mənə çatmasa, korun - korun odlansan, yenə də anlayacam, söylə lal gümanlara.

Havadan anlayacam, qurudan anlayacam, yağışlı gölməçədən, lil sudan anlayacam.

Sənin nəyinə lazım hər hardan anlayacam,

söylə, kimə gəldi de, filan - beşməkanlara...

Darıxanda dərdini pıçılda buludlara,

darıxsan anlayacam, inan ki, anlayacam...