Belə bölgü olmaz Haqq hesabında,

Olan payımızdı tən unudulanı.

Bu necə gülüşdü ağrı-acılı,

Gözü yaşlı gördüm şən unudulanı.

Adam sonu üçün ağlamaz daha,

Ümidi sabaha bağlamaz daha.

Zaman yaddaşında saxlamaz daha,

Məni unudanı, mən unudanı.

Duydum, ömür boyu qaldı kəm nəsə,

Ən yaxın həmdəmim oldu qəm, nəsə.

Ağ duman içində görürəm nəsə,

Artdı saçlarımda dən unudanı.

Unutdum deyirəm o gündən, əsla,

Nə mən susa bildim, nə də sən:-Əsla!

Getmir gözlərimin önündən əsla,

Ən yada düşəndi ən unudulanı.