Axşam üstü , birdən- birə

İşıq yağdı Kürdən Kürə.

Sanki səma endi yerə,

sanki yerlər səmalandı.

Dodağımda neçə bəstə,

durib çıxdım yolıar üstə.

Naz yeridi dəstə- dəstə,

ana torpaq xınalandı.

Qıvrım tellər çadır- çadır,

kölgəsində maral yatır.

Qara qaşlar ayparadır,

Qara gözlər can alandı.

Gəzmədiyim hara qaldı?!

Sükutumda haray qaldı-

Bəsdi qızlar subay qaldı,

bəsdi qızlar sonalandı.

Üzündə qəm vardı yarın,

içindəydim odun, qarın.

Bir meh əsdi narın- narın,

şəvə tellər şanalandı.

Qəmli gördüm mən eşqimi,

donub qaldım bihuş kimi.

Məcnun könlüm bir quş kimi

hardan hara havalandı.

Bir də gördüm Arazdayam,

o kədərli avazdayam.

Ha yalvardım bir az dayan,

Ulduz- ulduz o da yandı.

Nə axtarır gözüm orda,

haçan gedim, gəzim orda?!

Təb- im orda, riz- im orda,

TƏBRİZ dedim, hecalandı.

Görüşümüz yalan oldu,

o “ qal oğlu qalan” oldu.

Yollar dönüb ilan oldu,

ilan dili haçalandı.

Gözlərimdə Vətən dərdi,

Fatma nənəm sezib gördü.

Hicran üstə körpü hördü,

o tay, bu tay hanalandı.

A vüqarlı, mətiın dağlar,

A yolları çətin dağlar,

Başı qarlı bütün dağlar

Elə bildim SAVAlANDI .