Kəmalə Abiyeva : - Ağrı
Nə vaxtdır ağrılar didir qəlbimi,
onsuz da sağalmır yaralı canım.
O dərdli Urmunun suları kimi
quruyur mənim də damarda qanım...
İllərdi Borçalım gözü yaşlıdı,
Dərbənd həsrətində bəndə düşmüşəm.
İllərdi elə bil başım daşlıdı,
elə bil çarəsiz dərdə düşmüşəm...
Torpaqtək doğrayın elə məni də,
elə paramparça yaşayım mən də.
Ağrıyla, acıyla sürünüm bir az,
yaralı canımı daşıyım mən də.
Göyçəyə, Vediyə çata bilməyən
ayağımı kəsin, əlimi kəsin.
Ərdəbil, Xoy deyib haray salmayan,
illərdi o susan dilimi kəsin.
Bir az ovutmaqçün həsrət torpağı,
Bir əlimi atın Dərəçiçəyə.
Bəlkə o dərədə dinə ağrısı
Bir gün o yerlərdə dönər çiçəyə
O taylı-bu taylı Vətən sözləri
varlığımı çəkir çarmıxa hələ.
Babək qalasına həsrət gözlərim
ovulub tökülsün Araza elə.
Səpilsin torpağın yaralarına
dözüm heykəlinə dönən ürəyim.
Atın dörd bir yana paralarımı.
bəlkə bir azacıq toxdaya bilim.