İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ : - ÖMÜRDÜ DƏƏ… YAŞAYIRAM
Əzəlindən, axırından halıyam,
İç üzündən, paxırından halıyam.
Gəlirindən, çıxarından halıyam -
Tərifləyib, satası ki deyiləm!
Ürəyimə yol tapmayıb hər dinən,
Nə sirrim var bölüşmüşəm mərdinən.
Doğulandan qol-boyunam dərdinən -
Dönük bəxtin butası ki deyiləm!
Gedən getdi… vay halına qalanın,
Tamah dişi çox itidir talanın…
Dili pəltək, gözü qıpıq yalanın -
Kölgəsində yatası ki deyiləm!
Gizli-aşkar ötən anlar çox yeyin,
Ümu-küsü uşaq kimi ərköyün.
Boz sifətli məzəmmətin, gileyin -
Zülmətində batası ki deyiləm!
Boş xülyalar solğun üzlü saçaqmış,
Xatirələr tüstülənən ocaqmış.
Yamanlığın bir ayağı qaçaqmış -
Ha qovsam da, tutası ki deyiləm!
Mənimkidir yaxşısı da, pisi də
Canımdadır tüstüsü də, hisi də.
Çox şirindir avandı da, tərsi də -
Taleyimin xətası ki deyiləm!..
Nə nisgilin köləsiyəm, nə ahın
Ətəyindən tutmamışam günahın.
Şairliyim töhfəsidir Allahın -
Sözə haram qatası ki deyiləm!
Tanıyıram, həm sevincdir, həm qəhər,
Həyat ona gah bal qatıb, gah zəhər.
Ömürdü dəə, yaşayıram birtəhər -
Tapdalayıb atası ki deyiləm!
09.06.2020