Həzi Həsənli : - Uşaqlıq dostuma məktub
Gül - çiçəkli, çiyələkli yaz günü,
Dağlarıydı bizi ney tək dindirən,
Çox görmüşük çay üzündə güzgünü,
Dağ çayıydı yanğımızı söndürən.
Azıb qaldım tənha izdə yolumdan,
Tay - tuşlarım ötüşdü sağ - solumdan,
Güclü bir əl yapışanda qolumdan,
O, səniydin, məni ata mindirən...
O yerlər könlümə düşəndə hərdən,
Kövrəlirəm, gözüm dolur qəhərdən,
Baş götürüb gedəcəyəm şəhərdən,
Ney səsidi məni yurda döndərən.
O səs gəlir qulağıma uzaqdan,
O yerlərdə görünmürəm nə vaxtdan,
Pencəyimi götürəcəm savaxdan,
Son arzudu son qatara mindirən.
İllər ötüb, saçlarıma düşüb dən,
Yenə o yerlərə can atıram mən,
Darıxıram, sən yadıma düşəndən,
Mənəm yenə şeir yazıb göndərən.
12. 02.2024