İllər sonra eşitdim ,

səsini telefonda,

Mənə zəng eləmişdin o axşam saat onda.

Elə bil ki, minillik

bir məzardan oyandım,

Başdan-başa o səsin işığına boyandım.

Yorğun əzalarımın

təzələndi nəfəsi,

Xatirələr rəfində saxlamışdım bu səsi.

Saxlamışdım minillik

bahalı şərab kimi,

Ki, bir gün açıb içim, dinsə könlümün simi.

Əvvəlcə inanmadım,

bir şirin köks ötürdüm,

Ürəyim əsə-əsə stul çəkib oturdum.

Dedim yəqin yuxudur,

gözümü açsam keçər,

Ya da qarabasmadır ayılıb qaçsam, keçər.

Durdum səsini aldım

tamam, televizorun,

Tüstülədi ürəyim astaca korun-korun.

Bir getmişdi qayıdıb,

üç gəlmişdi ayrılıq.

Qəlbimizə o ki, var güc gəlmişdi ayrılıq.

Öpdüm aramızdakı

qışın soyuq qarından,

Öpdüm ürəyindəki köhnə yaralarından.

Dolandı xəyalımdan

nə qədər ölkə keçdi,

Alov tutan içimdən sərin bir kölgə keçdi.

Gördüm ki, ürəyimdə

hələ də yanır o şam.

Dedin unutmusanmı,

Dedim unutmamışam.

Astaca pıçıldadın-səsin titrədi:

-sağ ol.

Dedin qaçıb gələrdim amma çox uzaqdı yol.

Çaşmışdım, danışırdım

dağdan düzdən, dərədən

Bir papiros yandırıb boylandım pəncərədən.

Yellənirdi küləkdə sarı məxməri güllər,

Titrəyirdi soyuqdan ocaq yerində küllər.

İllər sonra eşitdim ,

səsini telefonda,

Mənə zəng eləmişdin o axşam saat onda.

Dedin cəzam nədisə,

ikielə kəs mənə..

Nələr xatırlatmadı bu sevdalı səs mənə...