Əbülfət Mədətoğlu : - Deyil...

Buludlardı axıb gedən -
göy üzü deyil...
Adamlardı baxıb gedən -
göy , özü deyil!..
Bu yaş ki, piranlıqdı,
Ömür , gün bir anlıqdı...
Yarılan qaranlıqdı -
gündüzü deyil...
Ahın ətəyi uzun,
Naxışı kədər, hüzün...
Hər ada bir şam düzün -
bu cüzi deyil!..
Söndürüb odun, közün
Yumdum ürəyin gözün!..
Sizə dediyim , sözün -
ən düzü deyil!..