Kəmalə Abiyeva : - Qisas arzusu
Gecələr qəddar oluram -
Ölən arzularımdan
qisas alıram.
Öldürürəm bir-bir
ağrılarımı - arzu qatillərini,
ən gözəl duyğuları öldürənləri.
Qəddar oluram gecələr.
Amma səhərlər...
Səhərlər onlarla
eyni şəhərdə yaşayıram,
eyni küçələri dolaşıram...
Sonra evimə gedirəm,
Bir az sevinirəm -
Yəni hələ sevinə də bilirəm -
evimiz ayrıdı deyə.
Gecə yenə
Qatil olmaq keçir könlümdən.
Deyirlər, düşünmək işin yarısıdı...
Bir də deyirlər "dad yarımçıq əlindən".