Əbülfət Mədətoğlu : - Tərəf...
Gecikmiş səsdi ya, yubanmış haydı...
İlahi, bu necə sovqatdı, paydı?!,
Qışın oğlan çağı elə bil, yaydı -
Məni kölgə çəkir özünə tərəf!..
Edir bitdə-bitdə, gəzir içimi,
Sanki yumruqlayır - əzir içimi...
Sorğusuz götürüb əsir, içimi -
Sürüyür , bu ağrı közünə tərəf...
Ovcumun içi də qaşınır hər gün,
Xəlbirdən ələyə daşınır hər gün!..
Kəsin Əbülfətin başını ,hər gün -
Axsın son damlası, sözünə tərəf!..