Əbülfət Mədətoğlu : - Gecə əridikcə...
Gecə əridikcə dan yaxınlaşır,
Qısalır məsafə, qısalır zaman...
Elə tələsirsən, sən, yağın daşır ?! -
Ay ürək, səbirsiz olmusan yaman!..
Bax, gözün kökü də, səssiz göynəyir
Elə bil, yır-yığış eləyir gecə...
Açıq hiss olunur, aşkar kövrəlir -
Ayaq səslərinçün darıxan küçə...
İşığa boylanır sısqa bir ümid
Sonuncu cəhd ilə sıxıb dişini.
Üzümə səhər aç, ümidi kirit -
Yuyum gül şehiylə gözün şişini!..