SOYXA

(Sonet)

Dost, hər kəs öyünür öz soyxasilə,

hər gün bir soyxanı təzələyirsən.

Biriylə ürəyin gəlmir yerinə,

soyxanı soyxanın üstə geyirsən.

Ağ köynək geymisən, kəfən ki deyil;

dar gəlir əyninə, ah, soyxa qalmış.

Bir mirət gərəkdi bürünəsən, bil,

keçmir e əlinə, vah, soyxa qalmış.

Özünmü edirsən səbirsizlik, ya

səsinmi qışqıran: ey, soyxam hanı.

Neçə dəst çinlənir qabağındaca;

indi götürəsən hansı soyxanı.

Onu dərk elə ki, soyxa bir şeyə

Bir anda tapılır nə qədər yiyə...

11.11.2024