Əbülfət Mədətoğlu : - Mən indi...
Budaqları çırpılmaqdan göynəyən
Tut ağacı halındayam mən indi...
Buludunun bir ucunu göy döyən -
Get!-inndə həm, qal!-ındayam mən indi...
Çəkə, çəkə ağrıların zülümün
Dodaqların çartlatmışam günümün!
Bax, üzünə güldüyüm bu ölümün -
Saçlarının çalındayam, mən indi!..
"Ah" isinən ürək adlı otağın,
Həsrətindi açıb, yığan yatağın!..
Zirvəsində qar tarlanan o dağın -
Günəş batan yalındayam mən indi...
Toxtaqlıqdı dünənimin seyiri,
Kimdi dəlin, Əbülfətdən qeyiri?!,
Hansı vədə, oxusan bu şeiri -
Biləcəksən yanındayam mən indi!