Əlizadə Nuri : - Sevdim, sevginin də sirrini açdım...

Bu Yeri yerinə qoya bilmədim,
Dərd elə dadlıdı, doya bilmədim.
Məni yağışlar da yuya bilmədi-
Məndə əzablardı, məndə kir deyil.
Yorğun arzularım yoxuşlardadı...
Mənim qanadlarım o quşlardadı.
Bəlkə günah elə baxışlardadı-
Bəlkə də bu dünya heç kifir deyil?
Qorxur kölgəsindən - bu nə ağacdı?
Dərd var ki, dərd özü elə əlacdı.
Sevdim, sevginin də sirrini açdım-
Daha mənim üçün heç nə sirr deyil...