Əbülfət Mədətoğlunun ŞEİRLƏRİ
Bir kəlmə...
Sənə yazdığım məktub
Bircə kəlmədi , Qadın!..
O da Salam və bir də
Sənin və mənim adım!..
Bilirəmki, bu məktub
Vaxtını çox alacaq...
Bir gözün tək kəlmədə -
Biri yolda qalacaq!..
Dolaşacaq xəyalın
Gözünü sel yuyacaq...
Məktub aldığını da -
Evdə hamı duyacaq...
... Oxu , sonra məktubu
Bacarsan cır, ya yandır...
Məktubdakı üç ada -
Sevdiyini inandır!..
Təbəssümlü ŞEİR
Beşdaş oynayır sanki -
Kədər mənlə diz-dizə...
Doğma olub inanki-
Qədər mənlə - biz-bizə
Əvvəl desən də heçdin
Amma sən məni seçdin!
Sonra tələsik keçdin -
Hədər, mənlə "Siz-Biz"-ə!..
Hər halımı sınadın
Ürəyincə qınadın!..
De , bitəndə inadın -
Nətər gələk biz sizə?!
Məzar başında pıçıldadığım...
(Atamın və anamın ziyarətində)
Gəlmişdim sizi görməyə,
Susdunuz anamla, atam...
Dünyanın heç bir yerində -
Belə qarşılanmır adam...
Sarıldım baş daşınıza
Dedim, sizdən qalan odam...
Fırlandım mən başınıza -
Necə fırlanırsa adam...
Görən ruhunus duydumu
Nə qədər doğmayam, yadam?!.
Yanan qəlbiniz doydumu -
Mən köçdən qalan adamam
...Gəldim ağlayıb gedirəm
Göz yaşım qalır sizinlə...
Sizdən bir rica edirəm -
Hələlik...gedim izinlə!..
Ömürdən bir gün...
Mənzərəsi ürək sıxır bu günün,
Bir qapıdı, bir pəncərə. dörd divar...
Barmaqlarım aça bilmir düyünün -
Arasında keçilməyən hörgü var!..
Qucaqlayıb elə bil ki, daş- daşı
Bir az çapıq, bir az hamar- yaş daşı...
Mən özüməm bu günümün yaşdaşı -
Ona görə kipriyimə yağıb qar!..
Səpilibdi üzü göyə toz, duman
Bir görən var, on beş isə göz yuman!
Azaldıqca saz dinləyən, söz uman -
Dünyamız da kiçilərək olub dar!..
Gerçəkləri xəyal kimi hörmüşəm,
Bilməmişəm, bu da məni ağrıdar!..
Elə bu gün ayılmışam, görmüşəm -
Tar bağlayıb ürəyimdə, ağrı, tar!
... Mənzərəsi ürək sıxan bu günün
Bir ad gülür dodağının ucunda...
Ümid çözür gerçəkliyin düyünün -
Bant edərək ürəyimi saçında!..