***

Qəfil unuduram hər şeyi,

yadımdan çıxır əşyaların adı,

beynim soyunur yaddaş əynini,

qaçır ağzımın xatirə dadı...

Qəfil unuduram harda olduğumu,

küçələr, döngələr yadlaşır mənə,

xatırlamıram nə vaxt doğulduğumu

nə vaxt böyüdüyüm yadıma gəlmir,

nə vaxt uşaq idim unutdum yenə...

Nədisə bu ad da yaddı, ögeydi,

özgədən borc alıb veriblər mənə.

Uzaqların əli hafizəmin divarlarında

sökür yaddaşımı insafsızca

unuduram... hər şeyi.

Üzü dünənədi kövrək xatirələrin,

indi şəkilsizdi yaşadıqlarım.

boşluğa sürünür könlümdəki səs

soyuyur əllərimin nəfəsi

bu mən o mənlə vidalaşır...