Haqqı deyən adama qarşı vurulan zərbə, cəmiyyətə və insanlığa vurulan zərbədir.

Təbii ki,yüz ölçüb,bir biçmək şərti ilə-

Cəmiyyətdə ədalət və düzgünlük prinsipləri hər zaman qorunmalı olan əsas dəyərlərdir. Lakin,bəzən bu dəyərlərə sadiq qalan insanlar, xüsusilə də,haqqı deyən, haqsızlığa qarşı çıxan şəxslər cəzalandırılır, susdurulur və işlərindən azad olunurlar. Bu, təkcə bir fərdin deyil, bütövlükdə cəmiyyətin gələcəyi üçün təhlükə siqnalıdır.

Haqqı demək — qorxusuz və dürüst olmaq deməkdir. Bu cür insanlar səhvləri göstərir, məsuliyyətsizliyi tənqid edir və daha ədalətli bir mühitin yaranmasına çalışırlar. Ancaq bəzi idarəçilər və rəhbərlər özlərini tənqid edənləri qəbul edə bilmirlər. Onlar tənqidi təhdid kimi görür, haqqı deyəni "narahatlıq yaradan" şəxs kimi qiymətləndirirlər. Nəticədə belə insanlar işdən uzaqlaşdırılır, təcrid olunur.

Haqqı deyənin işdən çıxarılması bir haqsızlığın üstünü bağlaya bilər, amma bu, yeni haqsızlıqların başlanğıcına çevrilə bilər. Susdurulan hər səs, toplumun azad düşüncəsini zəiflədir. Qorxudan, işini itirməkdən çəkinən insanlar daha sonra haqsızlığa qarşı çıxmaqdan vaz keçir. Beləliklə, cəmiyyətdə ədalətsizlik kök salır, yalan və ikiüzlülük adi hala çevrilir.

Əslində isə haqqı deyən insan cəmiyyətin vicdanıdır. Onların qorunması və dəstəklənməsi vacibdir.Fikir müxtəlifliyi və ədalət prinsipləri üstün tutulmalıdır. Yalnız bu yolla ədalətli, şəffaf və davamlı bir inkişaf mümkündür.

Nəticə olaraq, haqqı deyən adamın işdən azad olunması ədalətin yox, qorxunun hökm sürdüyü bir mühiti göstərir. Biz elə bir cəmiyyət formalaşdırmalıyıq ki, orada doğru danışanlar cəzalanmasın, əksinə, örnək göstərilsin və qorunsun. Çünki haqqı demək cəsarət tələb edir, və cəsarətli insanlar bu dünyanın ümididir.