Şakir Xanhüseyindən İKİ ŞEİR

***
niyə gözlərimdə qoydun arzumu?
əlini ovcuma qoymadın ki, sən...
mən gedən yollara ayaq qoymadın,
yamanlıq gəlirmiş ancaq əlindən...
nə üçün yollarda qoydun gözümü?
izimin üstünə iz qoymadın ki,
sözümün üstünə söz qoydun elə,
daşım üstə bir daş qoymadın sən ki...
ağlına gələnlər ağlıma sığmır,
üzünə baxmağa bir üz qoymadın...
indi qapını ört arxanca bərk-bərk,
məni başa düşdün, amma duymadın...
***
**
baxıram, biri ayağını
elə bil
yer üstə deyil,
bir fikir üstə basır
ehtiyatla,
ehmalca;
deyirsən ayağının altında
bir ehtiyac qışqırar,
nə bilim, bir borc qışqırar...
hiss edirəm aranı dağa,
dağı arana daşıyır,
yüz dərənin suyu qatılır bir-birinə
beynində...
səsini də
çıxarmır ki,
ürəyində yatan bir ağrısı oyanar,
acısı oyanar...
heç bəlkə fikirləşmir
ki, qayğılar bir-bir
düşər yadına,
yeni bir dərd olar ona...