TOXUNSAN DONARSAN

Toxunma,

ruhumun ağrıyan yeri

Soldurar dünyanın rəngini, sökər.

İtirər fəhmini, qarışar aləm,

Cahana bir ağrı zülməti çökər.

Diri udar nə var o ölü zülmət

Udar, nə mərhəmət, nə insaf qanar.

Ağrılar görünməz kimsəyə üzdən

İnsan korun-korun içindən yanar.

İçdəki tüstüdən qurum bağlar can

Ha gizlət, gözləri satar adamı.

Toxunsan, donarsan yandığım yerdən

Mən soyuq adamam, mən hal adamı.

***

Gözünün yaşı

ovcunda olan adamın

ovcu, əli açıq olar,

ürəyi tərtəmiz,

uşaq məsumluğu gəzdirər içində,

nə xılt qalar ürəyində,

nə yığıntı

yuyub axıdar gözündən,

ən qorxusuz,

ən güvənli adamdır

gözüsulu adam,

könlü kəpənək,

üzü gerçək,

üzüsulu adamdır

gözüsulu adam.

Söz oyununda

İçimə çəkilib daldalanmışam

Dəli duyğularım öz oyununda,

Təpədən dırnağa misralanmışam

Çarpışan fikirlər söz oyununda.

İntizarım bilmir nə hədd, nə hüdud,

İtir, güman itir, üzülür umud,

Yüklənən kirpiklər- toqquşan bulud

Yaşlar qıraq gedir göz oyununda.

Sən qutsal sandığın kimində oyun,

Aşkarında oyun, sirrində oyun,

Ömrümüz illərin əlində oyun,

Özümüz taleyin boz oyununda.