BAYATILI ŞEİR

Yarana bir məlhəm qoy

bir məhrəm söz ilə sən...

qəlbi yuvan dağlarda,

qəlbin dağ-dağ, biləsən:

Sən biləsən,

nə çəkirsən biləsən...

gərək bir közünü də

yüz ocağa böləsən...

Bürün ağrılarına,

göynəyini gey indi;

kimlər abırsızlığı,

kim abrını geyindi:

Ağ gey indi,

qaranı ağ gey indi...

daim bu fikrində qal:

qara- yerin, ağ- göyündü...

Düyün içində düyün;

bir düyünü açıb bax...

necə naxışlar salır

üzündə bir acı, bax;

Gözüm, acı-acı bax,

min bir dərddi, bir can, bax...

qanımızda dövr edir

odlu bir həyəcan, bax!..

QIĞILCIM

Bəzən bir söz deyirsən,

hiss edirsən qığılcım saçır o söz-

o od-söz...

Atdığın addımdan

qığılcım qopduğunu görmədinmi heç...

Təbəssümdə, salam-sağolda da, bax,

bərq vuran qığılcımlar...

Ərşə çatan bir atəşdən ətrafa səpələnən

qığılcım sıçrantıları...

Olur ku, sanki kəlmələrinə tapındığımız,

əslində, sarıldığımız dualar alov-alov,

off, qığılcımlanır...

Unudulmazdır nə qədər

gözlərin də

qığılcımlar saçdığı günlər, günlər!

Heyy qılınclı-qopuzlu Oğuz bəyləri!

min illərdən bəri

atlarınızın ayağından çıxan qığılcımlar

bu gün də

sayrışır xəyallarımızın üfüqlərində!..