(Anamın əziz xatirəsinə)

Tək olub təklənmişəm

Ana!

Ruhunla danışıram

qorunmaq üçün,

təklikdən, tənhalıqdan,

tənələrdən...

Bezmişəm Ana!

Üzüləndə

əlim göydən,

ayağım yerdən,

boşluqda uçuram,

hər yana baş çəkirəm,

hər tərəfə qaçıram.

Kimi axtarırsan?

-deyirlər,

onda göylərə üz tutub,

göylərə baxıram,

 hər dəm, hər an.

Hələ yanına gəlməyə

nə vaxtım yox,

nə də tələsmirəm.

Əlimdə işim çoxdu.

Bəlkə ruhunu

narahat edirəm,

Məni bağışla!

Özündən sonra

Nə bir qardaş,

nə bir bacı,

qoydun mənə.

Arxa olmaq üçün arxamda.

Nə də həyatımın yoldaşı yox,

bel bağlamağa.

Hər şeyi özünlə apardın.

Bləkə də,

təklik mübarizdir deyə.

İndi,

hamı ac it kimi baxır üzümə.

Üzüm yaman sırtılıb,

göylərə baxmaqdan.

Nəyin qalıb bu göy üzündə,

soruşurlar,

hələ dərdimi deyə bilmirəm.

Səndən sonra bir bəhanəm

yoxdur,

səni axtarmağa...

Darıxmaq,

gözlə qaş arasındadır,

gedib gəlmək üçün

Izin istəmişəm, 

izin ver demişəm,

Allaha.

Yanında qalmağa.

20.11.23

***

Ana,

səndən sonra

dünya mənə

çox kiçik görünür.

Uşaqlıqda

oynadığım,

top boyda...

Yanında yer

böyüksə,

bir az

yer ayır mənə.

08.11.23

***

Bu ildə

yosunlar

göyərmədi.

Dəniz

köynəksiz,

balıqlar

yeməksiz qaldı.

17. 11. 23