Əbülfət Mədətoğlu : - Ürək...

Yenə gözdən yayınıb,
çıxıb "aradan" ürək...
Lap əzəldən sayılıb -
duyğu yaradan ürək!..
Zaman, zaman bu kodu -
bildi ki, "Sevən!" - odu!
Bu atəşi, bu odu -
alır haradan, ürək?!.
Bəbəkləri hıçqırır,
öz içində qışqırır...
Hələ də qan fışqırır -
köhnə yaradan, ürək!
O qız həsrətdən doya
əlin sinəmə qoya!..
Yoxdu başqa tünd boya -
Vallah qaradan, ürək!
Əbülfət, bəxt yazınla,
saçdakı bəyazınla...
Yayda da ayazınla -
olub qar ada - ÜRƏK!..