Harda olsam,

mənə bir pəncərə verin,

bir ovuc göy üzü,

bir damla dəniz,

bir zərrə günəş...

ilıq şüaların işığında yuyunsun fikirlərim.

Harda olsam,

gözlərimdən baş alıb

getsin üfüqlər,

Baxışımı üşütsün dağların qarı,

könlümdə ləpələnsin

dənizin suları.

Harda olsam,

yuxuma layla desin anadilin səsi,

eyvanımı isitsin

ətcə balaları civildəşən qaranquşun nəfəsi.

Bir əlçim bulud da bəsimdi...

sıxım közərən həsrətimin üstünə.

Bir ömür yetər mənə,

ulduzları muncuq-muncuq

Iydə qoxulu bir gecə,

bir masa,

bir qələm,

bir ağ varaq.

Bir də

təzəcə doğulan

pişik balası kimi

gözləri açılacaq bir sabah...