Əbülfət Mədətoğlu : - Gülümsəyən kədər

Yenə təbəssümün gizləyə bilmir,
Yenə kədərimin dodağı qaçır...
Özü -öz addımın izləyə bilmir -
Özünü götürüb özündən qaçır!..
Suyu kəsilibdi xəyallarımın,
Quraqlıq yaşayır yuxularım da...
İzin itirmişəm xoş anlarımın -
Görə bilmədiyim yuxularımda!
Bir səmtə üz tutmur düşündüklərim,
İtirəm onların pərənliyində.
Hisslərə qapılıb . bir də görürəm -
Batmışam kədərin dərinliyində!
Halım diqqət çəkir, könül oxşamır
Qaçmış dodağında söz var kədərin!
Bu fikir yaxamı heç cür boşlamır : -
Gözündə bir isti "DÖZ!" -var kədərin!