Ayaz Arabaçı : - Canım Kəlbəcər..
Vurub, vurub kövrəlməyin dəmidi,
Arzularım sünbül tutmuş zəmidi,
Dəlidağda lövbər salmış gəmidi,
Zirvələrin qaşındakı Kəlbəcər..
Alagöllər bir aynadı- bir nüma..
Qızıl günəş İlahiyə nur nüma
Ətri gəlir nənələrin burnuma,
Qırqovullu aşındakı Kəlbəcər.
Dərdlərimiz bizi yeyən dev oldu,
Şüarımız "ölümünə sev" oldu..
Dönüb bir də eşik oldu-ev oldu,
Sinəmizin daşındakı Kəlbəcər.
Saza dönən, sözə keçən ruhuma,
Yağmadı qar, düşmədi çən ruhuma,
Təsəlliydi dünənəcən ruhuma,
Köhnə "UAZ" maşındakı, Kəlbəcər.
Saldıq getdi basa-basa, yaxşıdı,
Bizi qırma, bu daş masa yaxşıdı..
Sevincindən partlamasa yaxşıdı,
Ürəyimin başındakı Kəlbəcər,.
Könlümüzü oda saldı qayıtdı,
Olanları yada saldı qayıtdı,
İçimizdə ada saldı qayıtdı,
Gözümüzün yaşındakı Kəlbəcər..