(Laçında doğulub boya-başa çatan

əzizim İradə xanımın xatirəsinə)

Cığırlara kəmənd ata bilmədim,

Mən zənnimdən üzdüm daha əlimi.

Yaddaşıma çıraq tuta bilmədim,

Qatı duman tutdu neçə ilimi...

Yeri-yurdu talamışdı yağılar,

Az qalırdı daş da yanıb-yaxıla...

Dərd sinəmi eləsə də yağır ha,

Səbrim yenə səngitmədi selimi.

Bircə himə düz dörd əlli gəlmişdim,

Yol-izimi düzəməlli gəlmişdim...

Bu oymağa mən ki yelli gəlmişdim,

Gördüklərim bir-bir aldı yelimi...

Qənşərimə çıxmadı dost-tanışım,

Ürəyimə şırım çəkdi qəm xışı...

Heç vecimə almadım gur yağışı,

Boşalınca buludların yelini..

Hər enişin, hər yoxuşun acı mən,

Sevincimə necə qucaq açım mən!?

Tapdım burda neçə ağrı-acı mən,

Tapanmadım evinizin yerini!..

10. 04. 2025