Lilpar Cəmşidqızı : - RÜBAİLƏR (Əxrəb şəcərəsi)

·
Məf'Ulün məfA'İlün məf'Ulü fə'
+++
Bilmirdim, sənin ruhun çoxdan ölüb,
Bir dəryanı bəhrindən hicran bölüb.
Düşməz eşqə zalım, gülməz bir də can,
Sevdamız əyib boynun, çox köhnəlib.
+++
Ey insan, nə istərsən, Canan verər,
Bil, dərmanə möhtacsan, Loğman verər.
Eşqindən əgər dönsən, ömrün bitər,
Aşiqlər ölər, canın qurban verər.
+++
Dünya bir qəfəsdir, insan can çəkir,
Göydən sallanıb Yer, ümman can çəkir.
Allah bəndəsindən cismim almayır,
Bir ruhun əlindən ünvan can çəkir.
+++
Gəlmirsən, bu canım həsrət gözləyir,
Ömrün bəhrəsindən möhnət gözləyir.
Çox illər keçibdir, ay ömrüm, günüm,
Köhnəlmir bu ruhum, qismət gözləyir.
+++
Bir yandan deyirsən, sənsiz ölmərəm,
Canandan alıb can, mən can bölmərəm.
Bilmirsən, vəfasız vüslət görməmiş?
Dərgahın yolundan dönsəm, gəlmərəm.