Əbülfət Mədətoğlu : - Anasızlığıma ağı
Sanki qurumuşam, sanki donmuşam
Allah göz yaşı da vermir, ağlayım...
Gözləri gözümə köç etdi indi -
Anamın gözünü necə bağlayım?!.
Sönüb varlığımda həyat izləri
İçimin tüstüsü qara buluddu...
Bu hansı günahım, hansı ahımdı -
Yanımdan sürüşüb anamı tutdu?!
Söz tapa bilmirəm -dilim də dönmür
İçimdən keçəni mən açıb tökəm...
Biılirəm, analar köç edir, - ölmür -
İndi gücüm yoxdu, önündə çökəm!..
Ana , göz yummaram tay bundan sonra
Sənin gözlərini güldürmək üçün!..
Hər gün axtaracam, gəzəcəm çarə -
Ana ölümünü öldürmək üçün!