Məni torpaq çağırır, kənd gözləyir yolumu

Agrısı necə doğma xəstə ayaqlarımın

Kim nələri deyəcək, yozulacaq yorumu

Hər yatanda gördüyüm ağ-qara yuxularımın.

Oxşayıram əlimlə dizdən topuğa qədər

Ayağımın sinəmə uzanan bu ağrını

Bu ağrı hec bilirsən yaşatdı mən nələr?-

Əvvəl atamı aldı, çox sonralar anamı.

Papirosu atıblar qardaşlarım, bilirəm,

Məqamında, deyəsən, çəkiləcək elə dərd.

Yay da sovuşdu getdi, heç yanmadı halına

Qış da açığa düşüb, gələndə, gələcək sərt.

İndi məzar kimidir bu kənddə bu ev mənə

Divarna hopsa da doğmaların nəfəsi.

Ayağıma dolaşan bu ağrılar, acılar

Göz görəti öldürüb yaşamağa həvəsi.

Məni kim ağlayacaq, oxşayacaq kim məni

Anam torpağın altda, bacımın öz işləri.

Oğlum sığınıb durar yəqin, qardaşlarıma

Sinə daşımda damar qızımın göz yaşları.

Məni torpaq çağırıb, gəlmişəm, kənd yatıbdır

Xəstə ayaqlarımın ağrısı necə doğma

Bu ağrı qılığıma girib, tələsdirib beləcə

Qovuşdurmaq istəyir yəqin ata-anama...

18.09.2025.

Cəlilabad. Sabirabad kəndi.