Əbülfət Mədətoğlu - ŞEİRLƏR

Ədəbiyyat 07:50 / 04.08.2025 Baxış sayı: 3220

Yerdi…

Canımın süzülən yeri

Süzüyün büzülən yeri…

Və bir gün üzülən yeri –

Təkliyin, kəsdiyi yerdi!…

Dilimin ucundakı ad

Bir az təlaş, bir az həyat…

Sınıb yana düşən qanad –

Küləyin əsdiyi yerdi!…

Cismimin yönü qibləyə

Durmağın nə var bilməyə?!.

Tələsmə , dinə gəlməyə –

Xəyalın gəzdiyi yerdi!..

Ani ağrının ŞEİRİ

Qəfil elə ağrıdım ki,

Gözümdən qığılcım qopdu…

Bir çimdik torpağdım sanki,

Mənə bir ovuc su hopdu!

Özüm olmadım o anda

Ruhum yox idi ki, canda!

Cismim qalmışdı bir yanda –

Meydanı tərk etmiş topdu!..

Bir Allah, bir də ki, səndin

Öyrətdiniz xilas fəndin!

Oxuyub şerin bu bəndin-

Deməyin, xəyaldı, gopdu!..

Artır sayı və sırası

Artır təklik sırsırası!…

Qəlbin Əbülfət yarası –

Görərsiz anidən qopdu…

Bir yarpaq etiraf…

İstəmirəm oba bilsin, el bilsin

Nə gün, həftə, nə ay, nə də il bilsin !

Ad çəkmirəm dodaq bilsin, dil bilsin –

Halalımsan, halalımsan, halalım!..

Çiçəklərin ən gözəli, zərifi

Haqq veribdi , sən çiçəyə tərifi…

Həyatımın, adımın baş hərifi –

Hər anımsan, hər anımsan, hər anım!..

Gözüm çəkən yol saçından qısadı,

Dodalarım öpüş üçün susadı…

Ay ömrümün yaranışdan busatı –

Halalımsan, halalımsan, halalım!

Heç kim bilmir haram, necə ağrıyır

Gündüz susur, ancaq gecə ağrıyır!

Bir olana, bir də heçə , ağrıyır –

Bəlalımsan, bəlalımsan, bəlalım!..

Yaranışdan Təkdi, Birdi, Vahid O

Həm Yaradan, həmi də ki, Şahid O!

Seçib məni yer üzündə zahid , O –

Sənsə mənim halalımsan, halalım!..

Bilmirəm…

Elə sancır ki, ürək

Dilə tut bilmirəm…

Kiprik ucundan mələk –

Gilə , tuta bilmirəm!

Dişim dişimi sıxır

Canımdan tüstü çıxır…

Məni sərtliyim yıxır –

Pilə , tuta bilmirəm!

Göstərdikcə qəm gücün

Fikrimin düyür ucun…

Ətəkdən , qalxmaq üçün –

Zilə, tuta bilmirəm…

Fikir qırğı, təklik dən

Qəm böyüyür, çəkdikcən!

Üşüdüyüm təklikdən –

Çilə , tuta bilmirəm…