Türkiyədə baş verən proseslərə münasibət bildirmək həm də Azərbaycan xalqının kollektiv şüuraltında sıxılıb qalmış, nevroza çevrilmiş hisslərin ifadəsi, plüralist düşüncə məşqi, demokratik mübahisə mədəniyyətinə yiyələnmə dərsidir. Mən bacardıqca çalışıram ki, bu proseslərin təhlilində rəğbətimin hansı tərəfdə olmasından asılı olmayaraq oponentlərimin izzəti-nəfsini qıracaq hər hansı bir ifadə işlətməyim, kimisə təhqir etməyim, Ona görə yox ki, mən hamıya yaxşı oğlan kimi görünmək istəyirəm, ona görə yox ki, mən qeyri-prinsipiallıq, iradəsizlik göstərirəm. Ona görə ki, hadisələr doğrudan da mürəkkəbdir, həqiqət sahədəki top kimi elə sürətlə fırlanır ki, ağla qara - xeyirlə şər, yalanla gerçək bir-birinə qarışıb görünməz olub.

Bu artıq 44 günlük vətən müharibəsi deyil ki, düşmən tərəf son dərəcə aydın şəkildə qarşıda olsun və sən də açıq-aydın öz tərəfini tutasan. O vaxt kimliyindən asılı olmayaraq, demokratiya pərdəsi altında siyasət yürüdən hər hansı bir şəxs ordu haqqında, müharibə haqqında, qələbəmiz haqqında hər hansı bir mənfi, şübhəli, tərəddüdlü söz deyəndə anında ağzından vururduq və adam da bu meydanın saxta dissidentlik, liberallıq, demokratiya oyunları meydanı olmadığını anlayıb susur, sözünü dəyişirdi. Bu gün vəziyyət başqadır. Vətəndaş münaqişələrində vətən müharibələrində olduğu kimi həqiqət üzdə olmur, dərinliklərdə olur. Ona görə də insanlar mübahisə və müzakirələrlə, hərə öz dünyagörüşünü, münasibətini açıqlamaqla o dərinliklərdəki həqiqətə can atır. Eyni zamanda bu həqiqət statik və total da deyil, ictimai-siyasi proseslərlə bərabər özü də inkişaf edir.

Hər tərəfin də öz həqiqət payı var və nəticədə qarşı tərəflər öz düşüncələrindəki, dünyagörüşlərindəki, arzu və istəklərindəki həqiqət paylarını Loqonun hissəcikləri kimi birləşdirməsələr ümumi həqiqət mənzərəsini əldə edə bilməyəcəklər. CHP-ni müdafiə edən vətəndaşlarımız Ərdoğanın ikinci Qarabağ müharibəsində Azərbaycan xalqı üçün etdiyi yaxşılıqları bu xalqın nəsillərinin yüz illər boyu unutmayacağını yaxşı bilirlər. Mənim kimi Ərdoğan müdafiəçiləri də bu gün nə qədər bütün dünyada siyasi düşüncə böhranı olsa da, demokratiyasız heç bir xalqın, o cümlədən, türk millətinin də gələcəyinin olmadığını yaxşı bilirlər. Ona görə də Ərdoğan tərəfdarları üçün hazırkı vəziyyətin mürəkkəbliyi, ziddiyyəti ondan ibarətdir ki, Ərdoğan özü də istəmədən bu gün bəlkə də bütün dünya üçün nümunə olan türk demokratiyasını zədələyə və bir diktatora çevrilə bilər, CHP tərəfdarları olan həqiqi vətənpərvərlər isə CHP-nin hazırkı şaibəli idarəçiləri tərəfindən Türkiyənin bütövlüyünün parçalanacağından çəkinirlər.

Kim deyirsə ki, bu günkü dünya reallığının özündən doğan bu qarışıq fikirlər onu narahat etmir, demək o adamın vətən, millət, tarix qarşısında məsuliyyət hissi yoxdur. Bəs çarə nədir? Bu ağır dilemma qarşısında qalıb gah nala, gah mıxa vurmaqmı, mövqesiz qalmaqmı, bu bizim "daxili işimiz deyil" deyən korafəhim adamların zurnasına susmaqmı? Qətiyyən! Çarə yenə də bir düşüncə subyekti olaraq hadisələri dərindən izləmək, öz düşüncələrini prinsipial şəkildə sona qədər ifadə etmək, millətin taleyinə futbol komandası tutar kimi azartla, kor aludəçiliklə yanaşmamaq, oponentinə qarşı kin və nifrət püskürməmək, bu vətən yalnız sənə yox, həm də sənə qarşı fikir deyən vətəndaşların da atalarından onlara qalıb düşüncəsini özündə möhkəmləndirmək, əgər qarşı tərəfin fikrində də həqiqət varsa, onu qəbul etməkdən çəkinməməkdədir...

Özümüzü bir vətəndaş və düşüncə admı kimi inkişaf etdirmək üçün tarixin bizə yaratdığı bu qaynar, mürəkkəb, unikal proseslərdən lazımınca istifadə edək.