Unut,

bütün fobiyalılar belədir

(hələ də Venüstrafoblar).

İşığa baxmaqdan,

oda toxunmaqdan,

sevdaya yoluxmaqdan,

ürəyə təmasdan qorxarlar.

Unut,

öldür hər şeyi!

Sonra da bütün cinayətkarlar kimi

sil sevdamızın izlərini.

Amma unutma,

bütün cəsədlərin gözlərində donur

qatillərinin şəkli...

Hüzn xoru

Bütün gedənləri yola saldım ürəyimdən...

hələlik,

yaxşı yol,

xudahafiz,

əlvida!

Deyim qulağında sırğa elə,

bu gözlərinin kədərini

eynək altında gizlədən

saçları boyalı

tənha qadının dediklərini:

- Bütün xoşbəxtliklərin qənimidir ayrılıqlar, vida!

Desəm - darıxıram, inanma.

Desəm - ağlayıram, pis olma.

Desəm - xoşbəxt idik, unutma.

Desəm - heç nəyi unutmamışam, İNAN!..

Sevda körpüsü

Yenə yadıma düşmüsən,

darıxıram.

Bulud keçir gözümdən,

damır tavan,

qulağımda su səsi.

Aramızda uzun yol var,

adı Sevgi körpüsü.

Səndən keçmək ölüm kimi...

Səndən keçmək zülüm kimi...

Gəl Günəşim,

çıx Günəşim,

işıqlandır dünyamı.

Zülmət olur tənhalığın kölgəsi.

Bilirdim,

ürəyimə dammışdı

qayıdacaqsan bir gün.

Əllərin ətəyindən uzun,

gözlərimin kökü saralanda...

Çox şeylər deyərdim sənə,

çox şeylər yazardım sənə...

Amma indi nə faydası?

Daha sevdiklərindən

Tanrı yaratmağı unudub qadınlar...