Şakir Xanhüseyn : - KÖLGƏ ADAMLAR
Kölgə adamlar var
göydə gözə dəyib yerdə görünməz,
eləcə yaşarlar xəyalət kimi...
Sanki bir qılıfda-- cilddə görünməz,
doğmalar içində tamam yad kimi...
Deyərsən onların başı, beyni yox,
barmağı işləyir, barmağı ancaq;
Özlərindən çox-çox uzaq işlərə
astaca, ustaca edərlər barmaq...
Bu kölgə adamın biri mindi, yüz,
hər sözü o deyər, danışmaz, dinməz...
Yolları əlində, ovcunda tutar,
bir yoxuş qalxıb da bir eniş enməz...
Nə deyim indi mən kölgə adama,
bir də varlığına kim şahiddi ki;
Kimə söyləyəsən pənahım sənsən;
bir kömək, bir imdad, bir ümiddi ki?
Kölgə adamların kölgə işləri;
borcu olmayana borc ödədərlər...
SU üzünə çıxmaz bir samanları,
ancaq saman altdan su yeridərlər...
Kölgə adamlardan çəkdiyimiz var,
gözlərini aça bəlkə adamlar;
İşığı dünyaya haram eləyib
bu kölgə adamlar, kölgə adamlar!..