..ÖYRƏNCƏLİYİK, "MENTALİTET" DƏ DEYƏ bİiərik.

Kimisə bədbəxt edib, yad eləyib arxasınca göz yaşardıcı nağıllar, şərqilər, anılar danışmaq. Fikir verin bütün şeirimiz və sairəmiz belə. Əslində biri-birimizi bədbəxt eləmək, sıradan çıxarmaq üçün şeytanın ağlına gəlməyənləri edirik..belə də olur..özü də çox..biri özünü pis günə qoyur ki, o biri pisgünlü olsun..yəni ətraf rahat olmur bir qürurlunu sındırmayınca, bir ləyaqqətlini ləyaqətsizləşdirməyincə, bir istedadlını öldürməyincə..bu məsələdə heç nədə olmadığımız qədər əlbir, dilbir, fikribirik...

BU MƏSƏLƏDƏ KİMSƏ ƏLİMİZƏ SU TÖKƏ BİLMƏZ.

ÖZÜ DƏ NECƏ DƏRİNDƏN NƏFƏS ALIRIQ QÜRURLU, ÖZGÜR, LƏYAQƏTLİ BİRİNİ QƏTL EDƏNDƏ.

Sevincə srvinmirik, amma birini bədbəxt edəndə hamımız həmrəyik

Bəzən mənə elə gəlir ki, bizlər biri-birimizin həyatını korlamağa, günümüzə zəhərə çevirməyə, öz bədbəxtçiliyimizin ödənişini-müalicəsini başqalarını bədbəxt etməkdə görürük.

Bir dönüb özümüzü anlayaq; mübarizə qıraqdakıyla deyil, özünün özünlə olmalı və

ÖZÜNƏ QALİB GƏLƏNDƏ MÜZƏFFƏRSƏN, QIRAQDAKI QƏLƏBƏ HEYVANİDİ, CİSMANİDİ...

Anmaq yox, adamları anlamaq gərək, nifrətlə yox sevgiylə yaşayın..

SEVGİ NİN BİR ADI DA ELƏ ANLA MAQDI, DƏRK-HİSS ETMƏKDİ...