Kəmalə Abiyeva : - UŞAQLIĞIM

Düşür yadıma hərdən bircə şirin kəlmədən
bəxtəvər olan çağım
o məsum uşaqlığım.
Xatirələr vurnuxub siz məni aldatmayın.
Yellənçəkdə yuxlayan sevinci oyatmayın.
Ürəyim dözməz axı, bu sevincin qəminə.
Nə olar ki, qıymayın gözlərimin nəminə.
O körpə ürəyimdə gizlədiyim məhəbbət,
Gizlənpaç oynayanda yaşadığım səadət,
Onsuz da bilirəm mən gözlərimi açan tək
itəcəkdir ömrümdən bir daha dönməyəcək.
.Xatirələr ömrümdə amandır, dolanmayın.
Mürgülü xatirələr amandır, oyanmayın.
Siz məni o günlərə amandır, aparmayın...
Mən ki, ötən illəri unutmaq istəyirəm.
Axı xatirələrlə yaşamaq istəmirəm,
Bu günləri mən elə
o bəxtəvər uşaq tək yaşamaq istəyirəm.