Ələsgər Əlioğlu : - YOVŞAN ƏTRİ
Hər səhər çıxıb gəzirəm
Evimizin arxasındakı irəməlikdə.
Məni asta-asta yürgələyir,
Buradakı hər dərə də, hər dik də...
Bir qonşum var-
Ürcahıma çıxanda
Salamsız-kəlamsız
Ağzının yüyənini boşlayır.
Sonra qınağa başlayır, nə başlayır:
Deyir bu boz irəməlikdə
nə tapmısan,
Heç bir yorulmursan,
Heç bir bezmirsən?
Sənin tayların,
At oynadır Parisdə,
Dubayda...
Sənsə özünü kömürə döndərirsən,
Bu qora bişirən istidə...
Bu qara-qançır yayda...
Axır dilə gəlirəm,
Düz deyirsən, qonşu,
Çox istəyirəm xətrini...
Ancaq incimə,
Yetmiş yaşın belini qırsan da,
Hələ də duymursan ,
Nə yurd-yuva sevgisini,
Nə də yovşan ətrini!..
2024