"Mühacir-Vətən" silsiləsindən,Dəyərli dostum Samir bəy Adgözəlliyə !

Düşüb dalınca dünyanın,

Əyri,düzüylə yeridim !

Başqa yol tapa bilmədim,

Yolun özüylə yeridim !

Baş saxlamaq zor çiyində,

Yedim bəxtimin çiyin də !

Üstümə qəm çiləyəndə,

Odu,közüylə yeridim !

Danışıb öz içim ilə,

Barışdım bu biçim ilə !

Bir karvanın köçü ilə,

Üzlər üzüylə yeridim !

Öz yarama təkliyimi,

Çarə etdim təbib kimi !

Qayıtmağa səbəb kimi,

Yarın gözüylə yeridim !

Bu yolda köç əzizlədim,

Sən də gəl,keç,mən gözlədim !

Çox yolu heç yeriməzdim,

Dilin sözüylə yeridim !

***/

Kim örtəcək üstümə

Qışın soyuq qarını ?!

Bir hava çal,oynayım

Unutmaçün ağrımı !

Boran gəlir,qar gəlir

İçimə bu istidə !

Dədəm gedib dərd qoyub,

Anam yoxdu isidə !

Soyuq düşdü gecəmə,

Sabahım qar içində !

Nəfəsi al,səs salma

Tanrı yatır içimdə !

***

Ölüm düşərgəsindəyik,

yaxını,yadı da bir !

Ağacları kötüyüdən əvvəl,

budaqlarından ölür!

Çör-çöpü küləklər qabağında

yurd-yuvasız dolaşır.

Şoranlığı yaranışdan

su aclığı kürsüsündən danışır !

Qaşla-göz arasındakı məsafədən doğur,

yaxınlıq və uzaqlıq !

Ağrısız ağırlığı daşımaq olmur,

ağrılardan doğulur Azadlıq !

Yeri göy arzusu tapdayır,

olanları olmayacaq !

Yaxın gəl,bir təsəlli verim

dünya,bizə qalmayacaq !